W świecie owadów nie tylko pszczoły robią miód, ale także trzmiele. W porównaniu do pszczół, trzmiele nie zbierają ich na przyszłość.
Miód to gotowy i gotowy do spożycia produkt, a wszystko zaczyna się od nektaru.
Nektar - To słodka ciecz wydzielająca kwiaty, przyciągająca owady zapylające. Jest to korzystny dla obu stron związek roślin i pszczół.
Proces przekształcania nektaru w miód jest dość złożony i wszystko zaczyna się od inteligencji. Pszczoły nigdy nie opuszczą ula, jeśli nie będzie dokładnych informacji na temat obecności nektaru w przyrodzie. Informacje te pochodzą od zwiadowców.
To pewna grupa pszczół, która przez cały dzień zajmuje się wyłącznie szukaniem źródeł nektaru. Po harcerz znalazł źródło łapówkiwypełnia wola niewielką ilością i wraca do ula.
W ulu wykonuje specjalny taniecktóry przyciąga zbieraczy pszczół. Poprzez ten taniec otrzymują dokładne informacje o roślinie miodu i odległości do niej oraz do najbliższego metra!
Po przekazaniu tej informacji zwiadowca zaczyna na przemian przenosić małą kroplę nektaru do pszczół zbieraczom. Jest to konieczne, aby pszczoły zbierające wiedziały dokładnie, z jakich kwiatów potrzebują zbierać nektar.
Pszczoła wraca do ula z pełnym wolem nektaru, strażnik spotyka letkę. To kolejna grupa pszczół, której zadaniem jest wpuszczenie do ula tylko własnych. Nie jest to zbyteczne, ponieważ wielu złodziei pszczół jest gotowych czerpać zyski z tego, co źle leży. Karą za kradzież jest śmierć.
Przypadki kradzieży najczęściej występują przy słabej łapówce lub jej całkowitej nieobecności. Przy silnej łapówce pszczoły nie mają sensu podejmować tego ryzykownego kroku, więc wszyscy wystarczają na to, co daje natura.
Zbieracz pszczół spotyka zbieracza w ulu. Od początku bierze kroplę nektaru i szuka wolnej komórki, aby ją umieścić. Po znalezieniu takiej komórki zawiesza kroplę do górnej ściany. W tej pozycji wilgoć łatwiej jest erodować z nektaru.
Pamiętaj przynajmniej o tym, jak suszymy pranie, jeśli zostanie postawione na stole, wyschnie ono dłużej, a powieszony znacznie szybciej.
Ale… na tym proces przekształcania nektaru w miód nie jest zakończony. Teraz musisz rozbić złożone mono-cukry na proste, fruktozę i glukozę.
Pszczoła ponownie zasysa tę kroplę do wola, a następnie odpycha ją z powrotem. I tak setki razy!
Gruczoły szczękowe pszczoły wytwarzają specjalną inwertazę enzymatyczną. Bez tego enzymu proces podziału złożonych cukrów jest niemożliwy.
Jednocześnie z zapasem wilgoć odparowuje. Pszczoły muszą usunąć prawie całą nadmiar wilgoci pierwszego dnia. W przeciwnym razie nektar może fermentować.
Im więcej nektaru przyniesie, tym więcej pszczół bierze udział w wietrzeniu. Takie pszczoły nazywane są fanami. Siedzą na pokładzie lotniczym, kierują się w stronę dziury i intensywnie machają skrzydłami, jeśli w tym momencie pojawi się płonący zapałek, zgaśnie. Proces wietrzenia nie kończy się nawet w nocy.
Po przekształceniu nektaru w miód komórkę należy zapieczętować. W tym celu pszczoły używają wosku. Zapieczętowany miód można przechowywać przez wiele lat. Latem pszczoły przygotowują rezerwy miodu na długą zimę. Ale zajmujemy się także ochroną produktów spożywczych. Zgadzam się, miło jest otworzyć w zimie słoik marynowanych ogórków lub kompotu wiśniowego, które zebrano latem.
Nawiasem mówiąc, nie musisz chronić miodu, on sam jest doskonałym środkiem konserwującym!
(Brak ocen)
Ładowanie ...
